හිතුනද පුංචිම පුංචි ඉඟියක් වත් නොදී ඉන්න..
නිකමටවත් තොරතුරැ අහන්නේ නැතිව ඉන්න…
හිතේ තිබුන ආදරේ නොකිය ඉන්න…
ඈතම ඈත නගරෙක කලුවර රෑට… සීතල කොනක අහස දිහා බලාගෙන…
කාටවත් නොපෙනෙන්න කඳුලු හලපු ඇස් වලට..දේදුණු හීණ නොදී ඉන්න…
ලොකුවට හිතුවෙ නැතුවට...හැමදේම සීරැවට බැලුවට…
තනි වෙච්ච හිතකට ඇබින්දක් ආදරේ මහමෙරක් කියලා හිතුනද..
සම්මතයෙන් එහාගිය නීතියට කොටු නොවිච්චි ඒ බැදීම් තදයි කියලා හිතුනේ නැද්ද...
ඒ බැදීම් ලිහන්නත් කාලයක් ගතවෙන බව….
සමහර වෙලාවට ලිහාගන්නම බැරි විත්තිය….
හිතුනද එහෙම....නෑ නේද…
කාළයක් හිටියා වගේ...මට ඕන ආයෙත් ලෝකෙන්ම හැංගෙන්න….
ඔයා මගේ ලෝකෙට එන්න ඉස්සර හිටියා වගේ...
ඔව්…..ආයෙමත් මට ඕන……තනියම ඇවිදින්න……
සීරැවට එකයායට අහස දිහා බලාගෙන ඇවිදින්න...
ඒත්….තනියම වෙන්වෙලා ගියපු ඔයා නැතුව ඇවිදින එක අමාරැයි…පාළුයි....
ඔයාට පුළුවන්ද පුංචි තරැවකට කියන්න මට එළිය දෙන්න…
© පසන්, පර්ත්, 2019.
පින්තූර අන්තර්ජාලයෙනි…
ලස්සනයි.
ReplyDelete